నా రచనలు: అనుకోని కవితనై నిన్నల్లినాను

ఓం శ్రీ సాయిరాం

అనుకోని కవితనై నిన్నల్లినాను

కలువ రేకుల కళ్ళు కంటి నేనొకనాడు

కాలి అందెల యందు కళను చూసి

కనురెప్పల కౌగిలిలో దోబూచులాడుతు

ఓర చూపును నాపై విసిరికొట్టే

నను తాకినాచూపు నరనరాలను మీటి

ఉప్పొంగి కవితగా ఏరులై పారె

తొలి చూపుకెందుకో ఇంత పదును

తనువంత తపనతో తడిచి ముద్దాయె

అది చూసి ఆ వనిత సిగ్గు పడిపోగ

అధరాలు కెంపులై అరనవ్వు నవ్వే

సొట్ట బుగ్గల సిగ్గు సంపంగి మొగ్గలై

అందమంతా ఆమె మోముపై వాలె

దోర పెదవుల జామ ఎర్రగా పండి

చిలుకనై నిను తాక పరవశించేవు

ఏనాడు ఎరుగనే ఇంత అందము నేను

అనుకోని కవితనై నిన్నల్లినాను

నీలి ముంగురులు తాకి గాలి మేఘాలు

గగన వీధులు దాటి గంధాలు చిందె

గాలి పీల్చగ నువ్వు నాలోన చేరి

నా ఊపిరై నీవు నిలిచిపోయావు

ఇంతకన్నా నిన్ను వర్ణించగలనా

అందమా నీకింత పంతమేల

పరుగు పరుగున నువ్వు నాతోని చేర

ఆరోజు ఇంకెంత దూరమో లేదు

నా కవిత నిను చేరి పరవసించంగా

నాతోని నువు చేరి ప్రేమ పులకించేను

ఏ తీరుగది జరుగు ఎరుగనే నేను

కాలమే అందులకు బదులు తెలిపేను

ఎరుగవే ఇది సత్యమనగ నా కవిత

సూర్య చంద్రులు మనకు సాక్షులౌతారె.

--రెడ్లం చంద్రమౌళి
పలమనేరు