ఇకనైన మేలుకోరా

ఓం శ్రీ సాయిరాం 

ఇకనైన మేలుకోరా

పల్లవి

మనుషులంటే... విలువలేదు

ఏమిటీ లోకము...

మంచి వీడి చెడును చేరి 

చీకటైపోయెను... 

ముందడుగు వేస్తె నుయ్యి...

వెనకడుగు వేస్తె గొయ్యి...

ఎటువైపు చూడు మటుమాయలేను

ఇకనైన మేలుకోరా...

|| మనుషులంటే||

చరణం 1 

మేకతోలునే కప్పుకొని 

పులిని లోపలే దాచుకొని 

మంచితనపు టోపీ వేసి

నిలువు దోపిడీ చేస్తారు

మాటతోనె యేమారుస్తూ 

మంచి మనిషిలా నటియిస్తూ 

గాలి మేడ పైకెక్కించి 

మట్టిలోకి తోసేస్తారు

మునుపటిలా మనుషులు లేరిపుడు

అసలుందో లేదో మనసిపుడు

మర మనుషులైతె మమకారమింక

వసివాడి రాలిపోదా...   

|| మనుషులంటే||

చరణం 2 

వాడుకునే ఒక వస్తువుగా

మనిషిని భావన చేస్తారు

అవసరాలనే తీర్చుకుని

అవతల పారేస్తారు

అభిమానం మనిషికి ఆభరణం

అది వున్న వారికే అవమానం

సమయాన్ని బట్టి సమయోచితంగ

అడుగేస్తు సాగిపోరా

|| మనుషులంటే||

రచన

చంద్రమౌళి రెడ్లం

పలమనేరు

జీవితానికి రెండు సూక్తులు

ఓం శ్రీ సాయిరాం

జీవితానికి రెండు సూక్తులు

కొన్ని అనుభవాలు 

కొన్ని పాఠాలు 

మరికొన్ని మాటలు 

ఇవే మనిషి జీవితానికి స్పూర్తినిచ్చే దాతలు

***

విన్న నిజం కన్నా పొందిన అనుభవం గొప్పది 

కొన్న చదువు కన్నా నేర్చుకున్న పాఠం గొప్పది

మనసును తాకే ప్రతి మంచి మాట మార్గాన్ని చూపే బాటౌతుంది.

రచన

చంద్రమౌళి రెడ్లం

పలమనేరు

అందమైన కందాలు

ఓం శ్రీ సాయిరాం

అందమైన కందాలు 

కం. వందనము తెలుగు తల్లీ 

అందరమూ జేతులెత్తి దండము సేయన్

కందమునేమని చెప్పుదు

సుందరముగ పాదమమరె సొగసుల తోడన్

కం. జయము జయము గురువులకును

దయతో భారతి వచింప పలికిన కందం

లయ జేతును మీ తోడుగ

నయమే నే  మేలుకొంటి నలుగురితోడన్

కం. కలగా మిగిలిన కందము

జల జలమని వలచి వచ్చి ఝరిలో జేరెన్

ఇలపై నిలవని మనసున

తొలగాలిక తెరలమబ్బు తరుణంబిదియే

రచన

చంద్రమౌళి రెడ్లం

పలమనేరు

కంద పద్యం

ఓం శ్రీ సాయిరాం

కంద పద్యం

కం. వచ్చిన స్వాతంత్ర్యమ్మును 

ముచ్చటగా జరుపుకొనిరి పుడమిని జనులున్

తెచ్చిన వీరుల గాధలు

మెచ్చుట గాదిది భవితను మేల్కోవలెనన్

   

రచన

చంద్రమౌళి రెడ్లం

పలమనేరు

తొలకరింతలా పలకరించు

ఓం శ్రీ సాయిరాం

తొలకరింతలా పలకరించు

మేఘమా మేఘమా మెరవకే అలా

గాలిలో అలా సాగితే ఎలా

గంగనే నింగిలో దాచుకోకలా

రాళ్ళసీమనే మరిచితే ఎలా

రైతు కంటనీరు పెట్టనీకలా

కారుమబ్బులా ముసిరితే ఎలా

మండుటెండల ఎండిపోయె ఇల

దుక్కిదున్ని ఏతమెత్తి

విత్తునాటిన పల్లెసీమ

రెప్పవాల్చక ఎదురు చూస్తే

పట్టలేదని మరలిపోతివా

నేల కొంగుచాచి అడుగలేదనా

నింగి అంచుదాక ఎగిరిపోతివి

ఎందుకమ్మా ఇంత క్షామం

ఎవరి మీద ఈ ప్రకోపం

నిన్ను నమ్మిన బిడ్డ మీద

నన్ను కన్న గడ్డ మీద

అలక మాని ఇలకు చేరు

వాన నవ్వులా నేల రాలు

తొలకరింతలా పలకరించు

రచన

మీ రెడ్లం చంద్రమౌళి

పలమనేరు

నీలో ఎందుకింత సందిగ్ధం

ఓం శ్రీ సాయిరాం

నీలో ఎందుకింత సందిగ్ధం

నీలో ఎందుకింత సందిగ్ధం

వదలదు ఏమిటింత గ్రహచారం

ఏదో పొరపాటని అనుకుంటే

కాలం ఆగిపోదు నీకోసం

ఏమీ ప్రయోజనం లేకున్నా

కెరటం ఎగసి ఎగసి పడలేదా

సూర్యుడు ఆదమరచి నిదురిస్తే

వేకువ జాడలేదు మనకోసం

భూమి బ్రమించడం ఆగిందా

లోకం తల్లడిల్లి పోతుంది

గాలి తీసుకుంటె విశ్రాంతి

జీవికి నూకలింక చెల్లేను

పారే ఏరు కదలలేకుంటే

ప్రాణి మనుగడింక సాగేనా

నీలో అగ్గిపుల్ల వెలిగిస్తే

నడిచే దారి నీకు కనిపించు

ప్రాణం నిలిచినంత వరకేగా

గమ్యం చేరుదాక పోరాటం

ఏమీ ప్రయోజనం లేకుండా

ఊరికె ఇచ్చిపోకు నీ ప్రాణం

రచన

రెడ్లం చంద్రమౌళి

పలమనేరు

మది ఊయలై కదలాడెను

ఓం శ్రీ సాయిరాం

మది ఊయలై కదలాడెను

పల్లవి:

చిగురాకులా చిరుగాలికి మది ఊయలై కదలాడెను
తొలి చినుకులా ఈ నేలకి ఒక దేవతే దిగివచ్చెను
తనువార దరిచేరిందని మహుమాటమే పడవద్దని
తొలిసారిగ యదలో ఇలా తన ప్రేమ కురిపించిందని

||చిగురాకులా||

చరణం:1

తామరాకు ఒంటిరంగు ఆమని ప్రేమని
చైత్రమాసం అందుకోసం చక్కగా పూయని
తీయనైన పాటలెన్నో కోయిలా పాడాగా
కొమ్మలన్నీ గాలితాకి లీలగా ఆడగా
సెలయేటి గలగల నవ్వులా నను చేరుకున్నా నువ్వులా
ఆ అందమే ఆనందమై నా గుండెనే చేరిందని

||చిగురాకులా||

 

చరణం:2

రెండు మనసుల కలయికేలే ప్రకృతి పురుషుడు
ఇంత జగము వారి ప్రేమకు సాక్ష్యము
సూర్యచంద్రుల కలయికేలే రోజులు ఋతువులు
కాలమేలే వారి ప్రేమకు సాక్ష్యము
జగమంత నిండిన ప్రేమయే మన ప్రేమకు శ్రీకారము
నా గానము నా గీతము ఈ ప్రేమకే అంకితమని

||చిగురాకులా||

రచన

చంద్రమౌళి రెడ్లం

పలమనేరు