నా కనుల కొలనులను విరబూసిన కాంతివి నువ్వే

ఓం శ్రీ సాయిరాం

నా కనుల కొలనులను విరబూసిన కాంతివి నువ్వే

పల్లవి:

యదలో కొలువైనది ఎదుటే కరువైనది

మనసే వలపన్నది వయసే వినన్నది

తొలిప్రేమ ఆమని నను తాకి పోయెనే

నిజమేనా కలా ఇదీ...??

||యదలో||

చరణం:1

నడిరేయి ఉషోదమాయె తలచిననే ప్రియ సఖిని

తొలిప్రేమ సరాగమాయె హృదయములే జతకలిసి

నువు తాకిన నా హృదయం వర్షించే పదములను

విరిసిన ప్రతి అక్షరము అంకితమే నీ కొరకే

మిణుగురులై వెలుగొందే యద చీకటి మాటున

||యదలో||

చరణం:2

ఏనాటి ఋణానుబంధం మరువకుమా మనసులది

నిను చూసిన క్షణాన మౌనం మాటలనే గెలిచినది

తరగని చిరునవ్వులతో కురిపించే వెన్నెలవే

పున్నమికై చంద్రునిలా వేచేనే నీ కొరకే

నా కనుల కొలనులను విరబూసిన కాంతివి నువ్వే

||యదలో|| 

--రెడ్లం చంద్రమౌళి

పలమనేరు